KLUCZ ZE SŁOWEM MAPA
Teby, Midian, Góra Horeb,
nazwy tajemnicze jak Sfinks.
Idumea, Efraim, Gilead,
opowieści, które nie wymagają całej mojej uwagi.
Mapy pozwalają mi odpocząć,
ich pustynie raczej niż morza,
w które się nie zanurzam, ponieważ nawet na mapie są głębokie,
zachłanne, nieposkromione.
Jak człowiek potrafił wymyśleć mapę?
Tutaj rzeki, tutaj wzgórza, pasma górskie, zatoki,
tutaj obszary leśne równie groźne jak morza.
Klucz do mapy jest tak piękny,
że już nie trzeba wyjeżdżać. Jesteś głupia, mówią do mnie,
mapa, to mapa. Nie jestem, odpowiadam.
Mapa to pewność, że istnieje MIEJSCE,
mapa przechowuje krew i skarby.
Bóg mówi do nas z mapy swoim głosem geografa.
Tłumaczenie Grażyna Drabik
LEGENDA COM A PALAVRA MAPA
Tebas, Madian, Monte Hor,
esfingéticos nomes.
Iduméia, Efraim. Gilead,
histórias que dispensam meu concurso.
Os mapas me descansam,
mais em seus desertos que em seus mares,
onde não mergulho porque mesmo nos mapa são profundos.
voraginosos, indomesticáveis.
Como pode o homem conceber o mapa? Aqui ríos, aqui montanhas, cordilheiras, golfos,
aqui florestas, tão assustadoras, quanto os mares.
As legendas dos mapas são tão belas
que dispensam as viagens. Você está louca, dizem-me,
um mapa é um mapa. Não estou, respondo.
O mapa é a certeza de que existe O LUGAR,
o mapa guarda sangue e tesouros.
Deus nos fala no mapa com sua voz geógrafa.
Z tomiku Ziemia Santa Cruz (1981)
LEGEND WITH THE WORD MAP
Thebes, Midian, Mount Hor.
Sphinx-like names.
Idumea, Ephraim, Gilead.
Stories that don’t demand , my undivided attention.
Map relax me,
the deserts more than the oceans
I don’t dive into
because even on maps they’re deep,
voracious, untamed.
How can we conceive of a map? Here rivers, here mountains, ridges, gulfs.
or woodlands, as scary as the sea.
The legends of maps are so beautiful
they make travel superfluous.
You’re crazy, they tell me, a map is a map.
I’m not, I reply.
A map is the certainty that the place exists;
maps contain blood and treasure.
God talks to us in the map in his geographic voice.
Tłumaczenie Ellen Watson
Adélia Prado urodziła się w 1935 r., w skromnej rodzinie robotniczo-urzędniczej w Divinópolis, Minas Gerais, środkowym regionie Brazylii znanym z melancholijnego pejzażu dawnych kopalń złota, rozległych wzgórz ogołoconych z roślinności przez plantacje kawy i barokowych kościołów w górskich miasteczkach. Była pierwszą osobą w rodzinie, która ukończyła studia uniwersyteckie, odwiedziła i zachwyciła się nadmorskim miastem Rio de Janeiro, odważyła polecieć samolotem za ocean… Jej stosunkowo późny debiut poetycki w 1976 r. tomikiem Bagaż odbił się mocnym echem, zdobywając uznanie krytyków jak i szeroki krąg czytelników. Ma w dorobku dziesięć tomików poezji i prozy poetyckiej, zdobywając wiele znaczących nagród w Brazylii i za granicą, m.i. prestiżową nagrodę za całokształt twórczości przyznaną przez kanadyjską organizację Griffin Trust for Excellence in Poetry (2014). Prado posiada szczególny dar mówienia w sposób prosty o rzeczach trudnych i skomplikowanych. W jej wierszach splata się jakby całkiem naturalnie zwykła codzienność i rozważania mistyczne, sprawy ciała i ducha, strach wobec nieuchronnej śmierci i wielka radość życia.
Ellen Watson, poetka, profesor literatury współczesnej i kierowniczka
The Poetry Center w Smith College w Northampton, Massachusetts,
jest entuzjastyczną tłumaczką poezji Adélii Prado od pierwszego z nią spotkania w 1980 r. Dzięki jej wytrwałej pracy, bogaty wybór wierszy Prado jest dostępny w wersji angielskiej: The Headlong Heart (Livingston University Press, 1988), The Alphabeth in the Park (Wesleyan University Press, 1990), Ex-Voto (Tupelo Press, 2013) i The Mystical Rose (Bloodaxe Books, 2014).